Saturday, May 12, 2007

Duur hoofstuk 2: Karen

5 MINUTEN (opgenomen met timer)

Wednesday, May 2, 2007

Jordy

Hoofdstuk 2:
besluit: na alle regeltjes:

• Reclame Code-> aantal gedragsregels voor reclamemakers
o Voorkomen dat reclame voor bepaalde groepen mensen kwetsend is
o Als ze zich er niet aan houden, wordt de reclame onmiddellijk verwijderd
o Zorgen er voor dat niet eender wat op het scherm verschijnt
o Toch nog plaats over voor creativiteit

Saturday, April 21, 2007

...

ik weet niet echt wat in het besluit moet staan, want dat staat eigenlijk al in de 'inleiding' ...

Thursday, April 19, 2007

JORDY

IK DENK PER SLIDE 1 REGEL OF WEL DAT ZE ZO BEURTELINGS VERSCHIJNEN EN ER DUS EEN AANTAL PER SLIDE STAAN

1. Reclame dient in overeenstemming te zijn met de wet, de waarheid, de
goede smaak en het fatsoen.

2. Reclame behoort naar vorm en inhoud zodanig te zijn dat het vertrouwen in
de reclame niet wordt geschaad.

3. Reclame mag niet strijdig zijn met het algemeen belang, de openbare orde
of de goede zeden.

4. Reclame mag niet nodeloos kwetsend zijn, noch een bedreiging inhouden
voor de geestelijke en/of lichamelijke volksgezondheid.

5. In reclame gebruikte getuigschriften, attesten of verklaringen van
deskundigen dienen op waarheid te berusten en in overeenstemming te zijn
met recent aanvaarde wetenschappelijke inzichten.

6. Reclame dient duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn, door opmaak,
presentatie, inhoud of anderszins, mede gelet op het publiek waarvoor zij is
bestemd.

7. Het op enigerlei wijze, geheel of gedeeltelijk nabootsen van andermans
reclame, waardoor met name het publiek kan worden misleid of in verwarring
gebracht omtrent het product en/of omtrent degene van wie de reclame
afkomstig is, is verboden.

8. In reclame moet men rekening houden met de verbetering van de volksgezondheid

9. Tabaksreclame is verboden

10. 12 minuten

Ik stuur de foto's wel door via msn!

DE 10 BELANGRIJKSTE GEBODEN

Zoiets in de inleiding: Maar voor de rest laat de overheid het naleven van de reclameregels aan (ik weet dus niet hoe die groep in belgië noemt) Hierin zitten vertegenwoordigers van reclamemakers, adverterende bedrijven en de consumentenbond. Zij hebben een code opgesteld waaraan adverteerders zich moeten houden. De reclamebranche heeft de Nederlandse Reclame Code opgesteld. Voor consumenten is de Reclame Code Commissie in het leven geroepen, waar men met klachten over reclame terecht kan. De Reclame Code bestaat uit een aantal gedragsregels voor reclamemakers. Deze regels zijn opgesteld om te voorkomen dat reclame voor bepaalde groepen mensen kwetsend is.


De 10 belangrijkste geboden

1. Reclame dient in overeenstemming te zijn met de wet, de waarheid, de
goede smaak en het fatsoen.
Reclameboodschappen mogen niet liegen over de prijs, samenstelling en werking van de producten, niet discrimineren en niet smakeloos zijn.

2. Reclame behoort naar vorm en inhoud zodanig te zijn dat het vertrouwen in
de reclame niet wordt geschaad.

3. Reclame mag niet strijdig zijn met het algemeen belang, de openbare orde
of de goede zeden.
+ afbeelding

4. Reclame mag niet nodeloos kwetsend zijn, noch een bedreiging inhouden
voor de geestelijke en/of lichamelijke volksgezondheid.
Voorbeeld: Zo was er een tijdje geleden een reclamespot te zien met Marco Borsato die een bejaarde een zak chips afhandig maakte. De Ouderenbond was hier niet blij mee en diende een klacht in. De reclame verdween van het scherm.

5. In reclame gebruikte getuigschriften, attesten of verklaringen van
deskundigen dienen op waarheid te berusten en in overeenstemming te zijn
met recent aanvaarde wetenschappelijke inzichten.

6. Reclame dient duidelijk als zodanig herkenbaar te zijn, door opmaak,
presentatie, inhoud of anderszins, mede gelet op het publiek waarvoor zij is
bestemd.
De consument moet begrijpen, als hij een reclameboodschap ontvangt, dat er sprake is van reclame. Reclame moet dus duidelijk te onderscheiden zijn van andere programma’s.
Men mag ook geen technieken gebruiken waarbij, op zeer korte duur geluiden of beelden getoond worden en wellicht zonder dat de consumenten zich daarvan bewust kunnen zijn, beïnvloeden worden.

7. Het op enigerlei wijze, geheel of gedeeltelijk nabootsen van andermans
reclame, waardoor met name het publiek kan worden misleid of in verwarring
gebracht omtrent het product en/of omtrent degene van wie de reclame
afkomstig is, is verboden.

8. In reclame moet men rekening houden met de verbetering van de volksgezondheid
In spotjes voor snoep moet altijd een tandenborstel worden getoond. Ook mag het eten van snoep niet stoer lijken en kinderidolen mogen geen producten mee aanprijzen. 'Meneer Kaktus' die in een berg snoepjes duikt, dat mag dus niet meer. Ook moet er wetenschappelijk bewijs zijn als iets 'gezond' wordt genoemd. In spotjes voor alcohol moet de tekst 'geniet, maar drink met mate' in beeld verschijnen. Bedrijven mogen jongeren tot 18 jaar niet benaderen om sekslijnen te bellen, aan kansspelen mee te doen of alcohol te drinken.
+ afbeelding

9. Tabaksreclame is verboden + afbeelding

10. 12 minuten
Men mag hoogstens 12 minuten per uur aan een reclameblok spenderen.

http://www.reclamecode.nl/
http://www.radio.nl/2003/home/medianieuws/010.archief/2005/03/94735.html

Stukske voor karen

Algemene info



Veel producenten maken reclame voor hun product om klanten te trekken. De meeste grote bedrijven doen dit via de massamedia. Dat zijn de krant, de radio en de tv. Op deze manier bereiken ze veel mensen in één keer.

De reclames worden altijd vaak herhaald, zodat mensen ze gaan geloven en het product gaan kopen.



Bijna alle reclame is commercieel, dat houdt in dat het de bedoeling is dat mensen een bepaald product gaan kopen. Er is ook ideële reclame. Hierbij wordt reclame gemaakt voor een ideaal, een goed doel. Een voorbeeld van een stichting van ideële reclame is SIRE.



< voorbeeld van ideële reclame



De makers van reclame

Bedrijven of producenten maken de reclames meestal niet zelf, dat laten ze doen door reclamebureaus. Een reclamebureau houdt zich bezig met het bedenken en maken van allerlei soorten reclames. In zo'n reclamebureau werken een heleboel deskundigen op gebied van kopen en verkopen, winst en verlies, schrijven, ontwerpen en filmen. Zij verzinnen samen de reclames.

Veel reclamebureaus werken samen met marktonderzoekers. Een marktonderzoek is het gedrag van mensen bestuderen. Zo kunnen ze onderzoeken welke programma's mensen graag kijken, hoe ze de krant lezen en hoe ze in de winkel iets kopen.

Door marktonderzoeken weten reclamebureaus hoe ze reclames moeten maken.

Als ze weten hoe ze het moeten maken, moeten ze nog beslissen voor welke doelgroep ze het maken. Er zijn vijf doelgroepen.


'boodschappers'. Zij doen de boodschappen, zijn vaak huisvrouw, gaan voor voordelige prijzen, hebben kinderen thuis en willen het thuis gezellig maken.


'mannen'. Zij zijn vooral geïnteresseerd in auto's, politiek en sport.


'kinderen'. Zij willen alles weten, met de mode meedoen en erbij horen. Ze kijken het meest naar de televisie.


'tieners'. Zij kijken het minst televisie. Ze zijn vooral bezig met naar muziek luisteren en muziek maken.


'welgestelden'. Dat zijn mensen die hard werken, veel geld hebben en daar dure dingen van kopen. Ze eten vaak in restaurants, gaan naar het theater en maken vaak verre reizen. Als deze mensen tv kijken, kijken ze meestal naar dezelfde programma's.














ontwerpafdeling van een reclamebureau

De reclames voor bijvoorbeeld kinderen worden op een andere tijd uitgezonden als de 'welgestelden-reclames'. Dat komt gewoon door het feit dat niet iedere doelgroep op dezelfde tijd naar de tv kijkt. Als ze het dan op de tijd uitzenden dat de meeste kinderen naar de tv kijken, hebben ze het 'grootste bereik'.



Reclamemakers noemen een reclame die wordt uitgezonden ook wel een spot, een commercial of een ad.

Een spot is een reclamefilmpje dat veel laat zien in weinig tijd. De reclame verteld hoe het product heet en waarom het zo goed is. Vaak zie je mensen die het product aanprijzen bij de kijkers.

Een reclame die langer duurt dan 30 seconden, heet een commercial of een ad.

Dat zijn beide afkortingen, voluit is het 'commercial message' (commerciële boodschap) en 'advertisement' (advertentie). Dit soort programma's geven wel informatie, maar het mag niet het doel hebben mensen iets te laten kopen. Informatie geven over een product met de bedoeling dat mensen het gaan kopen, mag alleen in een reclamefilmpje.



Trucjes

Marktonderzoekers bestuderen niet alleen het gedrag van mensen uit de doelgroepen, zij onderzoeken ook welke gedachten er bij mensen opkomen als ze een product zien of gebruiken. Dat kunnen dingen zijn die helemaal niet met het product te maken hebben. Bijvoorbeeld: Als je het in een reclame mooi zonnig weer laat zijn, zullen de mensen het product ook mooi en zonnig vinden. Tenminste, dat is de bedoeling.

Er zijn nog veel meer manieren om een reclame positief over te laten komen bij consumenten.

Bijvoorbeeld, in een reclame van rijst, zit de rijst vaak in een glazen schaal. Om de rijst er mooier uit te laten zien, wordt er van onderen met een felle lamp op geschenen. Dan is het net alsof de zon in de schaal met rijst schijnt. Het lijken allemaal mooie, droge korrels zodat de rijst er heerlijk uitziet. De fabrikant hoopt dat de mensen dat lekker vinden en wil zo meer rijst van zijn merk verkopen.

Bij reclame voor snoep, snacks of drankjes wordt er vaak plezier gemaakt door groepen mensen. Ze luisteren naar muziek, maken grapjes, lachen veel en zijn heel opgewekt. Die reclames zien er vaak zo uit, omdat de meeste mensen van humor en gezelligheid houden. Het product spreekt ze dan meer aan.

Ook komt er in reclame vaak muziek voor. De reclamemakers werken ook graag met muziek, omdat het er vaak leuker uitziet en omdat mensen reclames beter onthouden als er een muziekje bij zit.



Het maken van een reclame is niet in een handomdraai gebeurd. Eerst vertellen de producenten de reclamemakers om wat voor product het gaat en wat er bijzonder aan is. De bedenkers verzinnen dan hoe de reclame eruit moet zien.

Vaak maken ze een klein verhaaltje of gewoon een aantal losse beelden.

Verder beslissen ze of het een grappig of ernstig filmpje moet zijn en welke woorden en muziek erbij hoort.

< storyboard

Als ze alle informatie hebben gaan ze een 'storyboard' maken. Dat is een reclame uitgetekend als een stripverhaal op papier. Vaak hebben de makers meer dan één idee, ze maken dus meerdere storyboards. Daarmee gaan ze naar de

producent en die kiest de beste uit.

Als dat gebeurd is weten de makers precies hoe het filmpje eruit moet zien. Met het idee gaan ze dan naar een modelbouwerij. Daar worden dingen uit het echt nauwkeurig nagemaakt van kunststof. Soms groot, soms klein. De makers laten dat doen, omdat namaak dingen veel makkelijker te filmen zijn. Dan weten ze zeker dat het er op tv ook lekker uitziet. Je ziet bijvoorbeeld in een reclame bijna nooit echt ijs, want door de felle lampen zou het allemaal smelten. Niemand zou het ijs dan willen kopen. Het ijs in reclames wordt gemaakt van meel, gips en andere stoffen. Als je het ziet, ziet het er heerlijk uit, maar het is keihard en heel vies van smaak.

Ook de boterhammen zijn nep in reclames. In de studio zouden ze heel snel uitdrogen, daarom zijn ze van kunststof.

Je zou het niet denken maar bijna alles in een reclamefilmpje is nep.



In een reclame mag je niet liegen, maar een beetje overdrijven mag wel. De makers maken daar dan ook graag gebruik van. Ze overdrijven het vaak zo dat het niet meer echt kan zijn. De mensen hebben dat dan wel door, maar de boodschap komt heel duidelijk over. Als het een apart en grappig filmpje is onthouden de mensen vaak beter, en dus ook de naam van het product.

Er zijn ook reclames waarbij je het amper in de gaten hebt dat er overdreven wordt. Ze gebruiken dan speciale trucs. Daardoor lijken de dingen mooier dan in de werkelijkheid. In een reclame laten ze bijvoorbeeld een poppetje vliegen, het kan lopen en is veel groter. De producent verteld er echter niet bij dat er batterijen in moeten en dat je het poppetje zelf moet bewegen.



Wat wel en niet mag

In Nederland mag op televisie niet overal reclame gemaakt voor worden. De regering heeft daar een regeling voor. De regering heeft een bepaalde commissie aangewezen om de reclames te controleren voordat ze op televisie komen. Die commissie heet de Reclame Code Commissie. Daarin zitten mensen van reclamebureaus, van kranten en van consumentenorganisaties. Een consumentenorganisatie is een vereniging die mensen adviseert bij het kopen van producten.

Een voorbeeld van reclame die niet op televisie mag uitgezonden mag worden is reclame voor sigaretten en andere tabaksartikelen. De regering vindt het onjuist om reclame te maken voor producten die schadelijk zijn voor de gezondheid. Ook politieke partijen en kerken mogen geen filmpjes in de reclameblokken laten zien. Zij hebben zendtijd gekregen bij de NOS en de IKON.

Voor reclames die wel op televisie uitgezonden mogen worden gelden strenge voorschriften. Elke spot die uitgezonden wordt, wordt door de Reclame Code Commissie gekeurd. Die commissie kijkt of kijkers zich niet beledigd voelen als ze de reclame zien. Niet toegestaan is bijvoorbeeld vloeken en discrimineren. Blote mannen of vrouwen mogen ook niet zomaar worden getoond, want er zijn heel wat mensen die zich daaraan storen.

Ook moeten mensen gewaarschuwd worden voor reclames voor snoepgoed waar suiker in zit en voor alcohol. In die reclames zie je dan een plaatje met een tandenborstel of de tekst 'Geniet, maar drink met mate'. De fabrikant is verplicht zo'n waarschuwing te geven. Dat voorschrift bestaat alleen in Nederland, in geen enkel ander land komt het voor.

Als mensen de reclames toch niet door de beugel kunnen, kunnen zij een klacht indienen bij de Reclame Code Commissie en wordt de reclame nogmaals streng gekeurd. Het kan dat de bewuste spot dan toch niet meer uitgezonden mag worden.



Zendtijd

Bedrijven kunnen niet gratis reclame maken, ze moeten voor de zendtijd betalen. Bedrijven kopen zendtijd bij op Nederland 1, 2 of 3 of bij de STichting Ether Reclame (STER). Ook RTL4 heeft zo'n organisatie, die heet Information Publicité (IP).

Voor een spotje van 30 seconden betaald een bedrijven ongeveer 590 tot 1000 €. De prijs hangt af van het moment waarop het uitgezonden wordt.

Het geld dat de STER en IP verdienen wordt gebruikt om andere programma's te maken. RTL4 maakt al haar programma's van het geld dat de IP verdient. Dat komt omdat ze niet door de overheid 'gesponsord' worden. RTL4 heet daarom een commerciële omroep.

Nederland 1, 2 en 3 worden publieke omroepen genoemd.

Iedereen die televisie kijkt betaald een omroepbijdrage, daarvan sponsort de regering de omroepen.



Sluikreclame

Soms wordt er in een programma stiekem reclame gemaakt. Dat heet 'sluikreclame'. Soms zijn daar geheime afspraken voor gemaakt, soms gebeurd het per ongeluk. Omroepen kunnen hoge boetes krijgen voor sluikreclame. Daarom kijken ze altijd goed uit. De meningen over sluikreclame zijn verdeeld. Niet iedereen is het er over eens wanneer iets sluikreclame is. De een vind het al fout als er poppetjes van Pokémon verkocht worden, de ander vindt dat niet erg.

SLIDES (VOOR JORDY)

Wat op de slides?


SLIDE 1


1. krantenartikel : dolce & gabbana
(eerst de foto tonen+krantenartikel?)

- reclame die aanzet tot groepsverkrachtingen en lijkt op een gangbang (italie/spanje)
-verboden in Spanje en ook in Italië kwam er tegenstand




SLIDE 2

“De traditionele chic is vervangen door harde en provocerende reclame. Een opvallende trend die al een tijdje aan de gang is in de modewereld. Er is een soort verruwing aan de gang” (herman konings,krantenartikel Het belang van Limburg)

- de grenzen worden steeds meer en meer verlegd
- bv Benetton
- (benetton foto)



SLIDE 3


Opvallend is dat vooral de betere kledingmerken, zoals Sisley, die mikken op kopers uit de hogere klasse, gebruikmaken van porno-elementen.

Gebruik van porno in publiciteit is nieuwe trend.
(Katja Van Putten, reclamebureau Fé: (krantenartikel) )



SLIDE 4

Foto’s van die merken

"Dat het publiekelijk tonen van deze beelden vandaag maatschappelijk aanvaard is, komt door de grotere openheid over porno"
Katja Van Putten van reclamebureau Fé. 





SLIDE 5

"Behoren tot een hogere klasse en verlangen naar veel seks, met veel variatie in partners en handelingen, gaan samen"

"Een president heeft meer seks dan een havenarbeider, dat is bewezen. Kijken naar porno omdat je geen vrouw kunt krijgen, is iets voor de lagere klasse. Dat merken met hoge ranking als Diesel, Sisley of Dolce & Gabbana die beelden gebruiken, is dus logisch.”

"Het verbieden van zo'n reclame heeft trouwens geen zin, want je kunt die evolutie niet tegenhouden"

professor marketing Siegfried Dewitte (KU Leuven). Krantenartikel Het belang van limburg



SLIDE 6

2 Gebande (video)reclame

gebande reclame = een voorbeeld van waar de grens (kan) liggen van wat wel en niet kan.

-de 2 videos tonen!



(de foto's en videos geefk je wel via msn !
groetjes)